[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
روان پرستاری
AWT IMAGE
..
آموزش پرستاری
AWT IMAGE
..
پژوهش پرستاری
AWT IMAGE
..
سالمندشناسی
AWT IMAGE
..
تحقیقات کیفی
AWT IMAGE
..
سامانه جامع رسانه ها
..
:: دوره 6، شماره 3 - ( خرداد و تیر 1396 ) ::
جلد 6 شماره 3 صفحات 27-22 برگشت به فهرست نسخه ها
بررسی همبستگی بین استئوکلسین و پاراتورمون سرم با پارامترهای گلیسمی، لیپیدی و آدیپوسیتی متعاقب ده هفته تمرین هوازی در زنان مبتلا به دیابت نوع 2
بهلول قربانیان ، احمد بارانی
دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران ، b.ghorbanian@azaruniv.ac.ir
چکیده:   (5120 مشاهده)

مقدمه: افزایش قند وچربی های خون بیماران دیابتی منجر به تشدید بروز عوارض دیر هنگام دیابت می‌شود. هرچند ارتباط بین استئوکلسین و پاراتورمون با پارامترهای گلیسمی، لیپیدی و آدیپوسیتی بویژه متعاقب تمرین در بیماران دیابتی کاملاً روش نیست. هدف این مطالعه تعیین همبستگی بین استئوکلسین وپاراتورمون سرم با پارامترهای گلیسمی، لیپیدی و آدیپوسیتی متعاقب ده هفته تمرین هوازی در زنان مبتلا به دیابت نوع 2 می‌باشد.

روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی40 زن مبتلا به دیابت نوع 2 ( 40 تا 60 سال) بصورت آزمودنی های در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه تجربی (20) و کنترل (20) قرار گرفتند. تمرین هوازی شامل حرکات ایروبیک و پیاده روی بمدت 10 هفته ( 3 جلسه در هفته/ 45 تا60 دقیقه هرجلسه/ شدت 45 تا 60 درصد ضربان قلب ذخیره) بود. نمونه های خونی قبل و بعدتمرین جهت اندازه گیری متغیرهای سرمی گرفته شد. داه ها با نرم افزار اس پی اس اس نسخه 20 تحلیل شد.

یافته‌ها: در شرایط پایه بین استئوکلسین (بغیر از قند خون و اندازه دور کمر) و پاراتورمون با هیچ یک از متغیرها همبستگی معنادار نبود. بعد از مداخله تمرین بین تغییرات استئوکلسین با تغییرات درصد چربی بدن، اندازه دور کمر، نسبت دور کمر به لگن، هموگلوبین گلیگوزیله، شاخص مقاومت انسولینی و قند خون و بین تغییرات پاراتورمون با کلسترول خون و درصد چربی همبستگی معنادار بود (05/0 > P). همچنین تمرین باعث افزایش معنادار استئوکلسین و کاهش غیرمعنادار پاراتورمون شد.

نتیجه گیری: انجام تمرینات هوازی بشکل حرکات ایروبیک و پیاده روی با توجه به اثرات مطلوبی که روی استئوکلسین و شاخص‌های گلسیمی، لیپیدی و آدیپوسیتی دارد می‌تواند برای کنترل بیماری دیابت نوع 2 مفید باشد. اما برای کاهش هورمون پاراتورمون و جلوگیری از اثرات نامطلوب آن در بیماران دیابتی بنظر این نوع تمرین کارساز نبود. لذا نیاز به مطالعات بیشتر می‌باشد. می‌توان این شیوه تمرین را بعنوان روش درمانی غیرتهاجمی برای کنترل قند، چربی‌های خون و ترکیب بدن در بیماران دیابتی توصیه کرد.

واژه‌های کلیدی: استئوکلسین، پاراتورمون، تمرین هوازی فزاینده، دیابت نوع 2
متن کامل [PDF 602 kb]   (2231 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: مدیریت سلامت
دریافت: 1395/10/14 | پذیرش: 1396/3/17 | انتشار: 1396/3/17
ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA



XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

ghorbanian B, barani A. The Relationship between Serum Osteocalcin and PTH Concentrations with Glycemic, Lipid and Adiposity Parameters Subsequent 10-Weeks of Aerobic Training in Women with Type2 Diabetes. JHPM 2017; 6 (3) :22-27
URL: http://jhpm.ir/article-1-749-fa.html

قربانیان بهلول، بارانی احمد. بررسی همبستگی بین استئوکلسین و پاراتورمون سرم با پارامترهای گلیسمی، لیپیدی و آدیپوسیتی متعاقب ده هفته تمرین هوازی در زنان مبتلا به دیابت نوع 2. فصلنامه مدیریت ارتقای سلامت. 1396; 6 (3) :22-27

URL: http://jhpm.ir/article-1-749-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 6، شماره 3 - ( خرداد و تیر 1396 ) برگشت به فهرست نسخه ها
مدیریت ارتقای سلامت  Journal of Health Promotion Management
Persian site map - English site map - Created in 0.05 seconds with 49 queries by YEKTAWEB 4645