۲ نتیجه برای تنگی مجدد عروق
جواد ناصریان، ابراهیم حاجی زاده، علی اکبر راسخی، حسن آهنگر،
دوره ۵، شماره ۲ - ( ۱-۱۳۹۵ )
چکیده
مقدمه: تنگی مجدد آنژیوپلاستی عروق کرونر از مهمترین نگرانی های متخصصین قلب و عروق است که می تواند پیامدهایی چون جراحی بای پس، انفارکتوس میوکارد و یا مرگ را به دنبال داشته باشد. این مطالعه با هدف تعیین عوامل بالینی مرتبط با شیوع تنگی مجدد عروق در بیماران تحت آنژیوپلاستی بر روی بیماران شهر زنجان انجام شده است. مواد و روش ها: در این مطالعه مجموعه موارد، کلیه ۹۸۱ بیماری که طی فروردین ۱۳۸۸ تا انتهای خرداد ۱۳۹۰ جهت آنژیوپلاستی به بیمارستان آیت اله موسوی زنجان مراجعه کرده بودند از نظر وقوع تنگی مجدد عروق پیگیری شدند. بر اساس پرونده بیمار، اطلاعات جمعیت شناختی و سوابق بالینی بیمار اخذ گردید و در "فرم جمع آوری اطلاعات بیماران تحت آنژیوپلاستی" “Data Gathering form of Patients Undergone Angioplasty “ وارد شد. روایی آن به شیوه روایی محتوا و پایایی آن بر اساس آزمون توافق کاپا تایید شد. از نرم افزار اس پی اس اس نسخه ۲۱ استفاده گردید. یافته ها: شیوع تنگی مجدد عروق پس از آنژیوپلاستی ۴۳ درصد بوده است. بر اساس مدل رگرسیون لوجستیک، نسبت شانس تنگی مجدد عروق در افراد مصرف کننده دخانیات حدود ۸۷ درصد، در افراد دارای سابقه آنژین ناپایدار ۷۱ درصد و در افراد دارای سابقه انفارکتوس میوکارد ۷۶ درصد بیشتر از سایر افراد بوده است (P<۰/۰۵). نتیجه گیری: در این مطالعه عوامل موثر بر شیوع تنگی مجدد عروق، مصرف دخانیات، سابقه آنژین ناپایدار، نارسایی مزمن کلیوی و انفارکتوس میوکارد تشخیص داده شد؛ لذا پیشگیری از وقوع این عوامل خطرزا و نیز پیگیری های دوره ای در این افراد در معرض خطر بطور جدی توصیه می گردد.
فرزاد ابراهیم زاده، جواد ناصریان، ابراهیم حاجی زاده،
دوره ۶، شماره ۴ - ( ۵-۱۳۹۶ )
چکیده
مقدمه: تنگی مجدد عروق کرونر پس از استنت گذاری از نگرانی‌های مهم کاردیولوژیست‌هاست که می‌تواند موجب تکرار آنژیوپلاستی، جراحی پیوند بای پس عروق کرونر، انفارکتوس میوکارد و یا حتی مرگ شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین عوامل جمعیت شناختی و بالینی مؤثر بر زمان بروز تنگی مجدد عروق کرونر در بیماران تحت آنژیوپلاستی شهر زنجان با استفاده از مدل رگرسیون کاکس انجام شد.
روش کار: در این مطالعه توصیفی-طولی، ۴۲۱ بیمار که از فروردین ۱۳۸۸ تا خرداد ۱۳۹۰ جهت تعبیه استنت دارویی به بیمارستان آیت الله موسوی زنجان مراجعه کرده بودند از نظر مدت زمان بروز تنگی مجدد عروق کرونری پیگیری شدند. سپس متغیرهای جمعیت شناختی و سوابق بالینی موجود در پرونده در "فرم جمع آوری اطلاعات بیماران تحت آنژیوپلاستی" (Data Gatering Form of Patients’ Undergone Angioplasty) وارد گردید و برای آنالیز داده‌ها از رگرسیون کاکس و اس پی اس اس نسخه ۲۱ استفاده شد.
یافته‌ها: در این مطالعه، میانه مدت زمان بروز تنگی مجدد عروق کرونر بیماران ۷۳۶ روز و نرخ بروز تنگی مجدد ۳۰/۴% بوده است. نسبت مخاطره تنگی مجدد در افراد غیر شاغل ۱/۳۹برابر، افراد مصرف کننده مواد مخدر ۱/۷۵برابر، افراد دارای سابقه هیپرلیپیدمی ۵۷/۱ برابر و در افراد دارای سابقه بیماری‌های مزمن کلیوی ۱/۵۸برابر بیشتر از سایر بیماران بوده است (۰/۰۵> P).
نتیجه گیری: در این مطالعه مهمترین عوامل خطر تنگی مجدد عروق کرونر شامل غیر شاغل بودن، مصرف مواد مخدر، ابتلا به هیپرلیپیدمی و بیماری‌های مزمن کلیوی بوده‌اند. بنابراین، پیشنهاد می‌شود حتی الامکان از مواجهه بیماران با عوامل خطرزای نامبرده پیشگیری شود و در بیماران دارای عوامل خطر، پیگیری‌های دوره‌ای به طور مستمرتری انجام گیرد.
