شادی جزینی، دکتر فهیمه نامدارپور، عباس امان الهی،
دوره ۱۳، شماره ۳ - ( تابستان ۱۴۰۳ )
چکیده
مقدمه: آموزش سلامت جنسی اهمیت بسیاری در بهبود کیفیت زندگی نوجوانان ساکن در مراکز بهزیستی دارد. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی "آموزش سلامت جنسی" بر خودپنداره‌ی جنسی نوجوانان دختر ساکن در مراکز بهزیستی در شهر اصفهان انجام شد.
روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌تجربی از نوع پیش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه کنترل همراه با پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل همه نوجوانان دختر ساکن در مراکز بهزیستی شهر اصفهان در سال ۱۴۰۲ بودند. تعداد ۳۰ نوجوان دختر ۱۵ تا ۱۸ سال بر اساس نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند. سپس به‌صورت تصادفی از نوع قرعه‌کشی در گروه "آموزش سلامت جنسی" (۱۵ نوجوان) و گروه کنترل (۱۵ نوجوان) گمارده شدند. جمع‌آوری داده‌های پژوهش با پرسشنامه جمعیت‌شناختی و "مقیاس خودپنداره‌ی جنسی" (Sexual Self-Concept Scale) انجام گرفت. روایی محتوا به روش کیفی و پایایی به روش همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفا کرونباخ انجام شد. سپس برای گروه مداخله، ۸ جلسه ۹۰ دقیقه‌ای "آموزش سلامت جنسی" هفته‌ای ۱ جلسه انجام شد. گروه کنترل درمان را پس از اتمام پژوهش دریافت کردند. پس از اتمام مداخله، پس‌آزمون و به فاصله ۲ ماه بعد پیگیری انجام شد. ابزارهای هر ۳ مرحله توسط نوجوانان ساکن در مراکز بهزیستی تکمیل شد. داده‌ها در نرم‌افزار اس پی اس اس نسخه ۲۷ تحلیل شد.
یافته ها: بین گروه مداخله و گروه کنترل در متغیر خودپنداره‌ی جنسی، در مرحله پس‌آزمون و پیگیری تفاوت معناداری وجود داشت. بنابراین، مداخله در بهبود خودپنداره‌ی جنسی نوجوانان ساکن در مراکز بهزیستی اثربخش بود (P<۰/۰۵).
نتیجه گیری: "آموزش سلامت جنسی" باعث بهبود خودپنداره‌ی جنسی نوجوانان ساکن در مراکز بهزیستی می‌شود. پیشنهاد می‌شود روانشناسان و سرپرستان مراکز از یافته‌های این پژوهش در جهت ارتقای سلامت جنسی نوجوانان استفاده کنند.
