---

مقدمه: پرستاری از جمله مشاغلی است که تنش شغلی در آن رایج است. تنش شغلی سبب مشکلات جسمانی، روان-شناختی، اجتماعی و خانوادگی می شود. لذا، مطالعه حاضر با هدف ارائه الگوی کیفیت زندگی کاری بر اساس تنش شغلی و خوش‌بینی با میانجی‌گری خستگی در پرستاران متأهل بیمارستان‌های شهر اهواز انجام گرفت.
روش کار: روش پژوهش حاضر، توصیفی - همبستگی بود. جامعه آماری را کلیه پرستاران متأهل بیمارستان‌های شهر اهواز در سال ۱۳۹۹ تشکیل دادند. به روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۲۰۲ تن به عنوان نمونه انتخاب شدند. جمع‌آوری داده‌ها با پرسشنامه جمعیت شناختی، "پرسشنامه‌های کیفیت زندگی کاری"  (Quality of Work Life Questionnaire)، "مقیاس تنش پرستاری"  (Nursing Stress Scale)، "آزمون جهت‌گیری زندگی"(Life Orientation Test) و "مقیاس خستگی" (Fatigue Scales) انجام شد. روایی محتوا به روش کیفی و پایایی به روش همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفا کرونباخ انجام شد. داده های جمع آوری شده در نرم‌افزار اس پی اس اس نسخه ۲۴ وآموس  نسخه ۲۳ استفاده شد.
یافته‌ها: تمام مسیرهای مستقیم به جز مسیر تنش شغلی به کیفیت زندگی کاری معنادار شدند. مسیرهای غیرمستقیم نیز از طریق خستگی با کیفیت زندگی کاری معنادار شدند (۰۱/۰>P).
نتیجه گیری: الگوی پیشنهادی از برازش مطلوبی برخوردار است و گام مهمی در جهت شناخت عوامل مؤثر بر کیفیت زندگی کاری پرستاران محسوب می‌شود. توصیه می‌شود با برنامه‌ریزی و اجرای مداخلات آموزشی در زمینه تنش شغلی، خوش‌بینی و خستگی قدمی مثبت در جهت افزایش کیفیت زندگی کاری پرستاران برداشته شود.