---

 

مقدمه: عوامل مختلفی بر رضایت شغلی پرستاران تاثیر می گذارد. یکی از مهمترین این عوامل کیفیت زندگی کاری پرستاران است. این مطالعه با هدف تعیین همبستگی کیفیت زندگی کاری و رضایت شغلی در پرستاران شاغل در بیمارستان­های دانشگاه علوم پزشکی کرمان انجام شده است.

 

مواد و روش­ها: این پژوهش یک مطالعه از نوع توصیفی-همبستگی است که روی ۲۶۶ نفر از پرستاران بیمارستان­های دانشگاه علوم پزشکی کرمان به روش نمونه گیری تصادفی ساده به تناسب جمعیت پرستاران هر بیمارستان انجام گرفت. پرسشنامه های "رضایت شغلی" “Job Satisfaction” و "کیفیت زندگی کاری پرستاری" “Quality of Nursing Work Life”، پس از تایید روایی محتوا و پایایی به روش بازآزمایی به منظور جمع آوری اطلاعات مورد استفاده قرار گرفتند. اطلاعات حاصل به کمک نرم­افزار SPSS نسخه ۱۶ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

 

یافته­ها: بین رضایت شغلی پرستاران و ابعاد کیفیت زندگی کاری همبستگی مثبت و معنی­دار وجود دارد (۰۰۱/۰=P). همچنین متغیر کیفیت زندگی کاری پرستاران می تواند بخشی از نمره رضایت شغلی پرستاران شاغل را پیش بینی کند.

 

نتیجه گیری: با توجه به همبستگی بین رضایت شغلی و کیفیت زندگی کاری پرستاران، بهبود کیفیت زندگی کاری پرستاران از سوی مدیران پرستاری و بیمارستانی می تواند منجر به افزایش رضایت شغلی آنان شود. پیشنهاد می گردد مدیران بیمارستانی ضمن توجه به کیفیت زندگی کاری پرستاران، در جهت ارتقای آن تلاش کنند.

 

---

مقدمه: طلاق عاطفی مهم‌ترین عامل تزلزل خانواده و موجب شکاف عاطفی خانواده می‌شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین همبستگی بین تمایزیافتگی و نوروزگرایی با طلاق عاطفی در دانشجویان متأهل شهر آزادشهر در سال ۱۳۹۶ انجام گرفت.
روش کار: در این پژوهش توصیفی- همبستگی، ۲۷۸ دانشجو به روش نمونه گیری در دسترس، به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده‌ها نیز از "سیاهه خود تمایزیافتگی اسکورن و فریدلندر" (Skowron & Friedlander The Differentiation of Self Inventory)، "سیاهه پنج عاملی شخصیت نئو" (NEO Five-Factor Personality Inventory) و همچنین "پرسشنامه طلاق عاطفی گاتمن" (Gottman Emotional Divorce Questionnaire) که روایی و پایایی آن در مطالعات قبلی مورد تأیید قرار گرفته است، استفاده شد. پس از جمع‌آوری پرسشنامه‌ها، داده‌ها با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس نسخه ۱۹ تحلیل شد.
یافته‌ها: میانگین نمره متغیرهای خود تمایزیافتگی، نوروزگرایی و طلاق عاطفی، به ترتیب، ۷۶/۱۰±۱۰۵، ۲۵/۱±۲۴/۱۶ و ۲۱/۵±۵۸/۸ به دست آمد. همچنین نتایج آزمون همبستگی نیز نشان دادکه که میان خود تمایزیافتگی و طلاق عاطفی همبستگی منفی وجود داشت. از میان ابعاد مختلف خودتمایز یافتگی، رابطه بین سه متغیر "واکنش عاطفی"، "گسلش عاطفی" و "آمیختگی با دیگران" با طلاق عاطفی مثبت بود. بعلاوه، همبستگی بین"موقعیت مواضع شخصی" با طلاق عاطفی، منفی بود. در نهایت نیز مشخص گردید که میان نوروزگرایی و طلاق عاطفی رابطه مثبت و معنی داری وجود داشت.
نتیجه گیری: با افزایش خود تمایز یافتگی و کاهش نوروزگرایی، میزان طلاق عاطفی در زوجین کاهش می‌یابد. همچنین میانگین بالای نمره کسب شده در طلاق عاطفی، علائم طلاق عاطفی در میان پاسخگویان مشهود می‌باشد. پیشنهاد می‌گردد دوره‌های آموزشی در رابطه با صفات روانی مخرب نوروزگرایی و عواقب آن برای دانشجویان برگزار گردد.