مقدمه: افزایش آسیب‌های ناشی از جابجایی بیماران در پرستاران نشان می‌دهد که به‌کارگیری روش‌های آموزشی موجود در جابجایی بیماران، تأثیر چندانی در اجرای صحیح روش نداشته است. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی و مقایسه اثر آموزش روش ارگونومیک جابجایی بیمار با استفاده از دو ابزار "ابزار ارزیابی جابجایی بیمار" و "ارزیابی سریع تمام بدن" در کارکنان اتاق عمل انجام شده است.

روش کار: در این مطالعه از نوع نیمه تجربی پیش و پس آزمون، به روش نمونه‌گیری در دسترس به ۳۱ نفر از کارکنان پرستاری اتاق عمل بیمارستان آموزشی شهرستان مرودشت، در زمینه روش جابجایی بیمار از تخت به برانکارد و برعکس طبق اصول ارگونومی آموزش داده شد. اطلاعات لازم، قبل و بعد از آموزش، با استفاده از دو ابزار روا و پایا شامل "ابزار ارزیابی جابجایی بیمار"  (Patient Transfer Assessment Instrument :PTAI) و "ارزیابی سریع تمام بدن"(Rapid Entire Body Assessment: REBA) جمع‌آوری گردید. تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار اس پی اس اس نسخه ۱۹ انجام شد.

یافته‌ها: در "ابزار ارزیابی جابجایی بیمار"، میانگین نمرات شرکت‌کننده‌ها قبل از مداخله ۶۱/۷۳(سطح دو؛ نیاز به اقدامات ارگونومیک) و بعد از مداخله ۸۳/۳(مطلوب) به‌دست آمد. در ابزار "ارزیابی سریع تمام بدن" نیز میانگین نمره شرکت‌کننده‌ها قبل از مداخله ۸/۰۳(خطر زیاد؛ انجام اقدام ارگونومیک) و بعد از مداخله ۲/۶۴(خطر کم) به‌دست آمد. بین نمره‌های حاصل از هر دو ابزار ارزیابی، قبل و بعد از مداخله همبستگی معنی داری وجود نداشت (۰/۰۵>P ).

نتیجه گیری: آموزش در بهبود روش جابجایی بیمار توسط کارکنان اتاق عمل مؤثر بوده است. لذا آموزش مبتنی بر اصول ارگونومی و ارزیابی مربوط به آن جهت ارتقای مهارت‌های روش جابجایی بیماران و در نهایت کاهش آسیب‌های شغلی کارکنان پیشنهاد می‌شود.