[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
روان پرستاری
AWT IMAGE
..
آموزش پرستاری
AWT IMAGE
..
پژوهش پرستاری
AWT IMAGE
..
سالمندشناسی
AWT IMAGE
..
تحقیقات کیفی
AWT IMAGE
..
سامانه جامع رسانه ها
..
:: دوره 11، شماره 6 - ( آذر و دی 1401 ) ::
جلد 11 شماره 6 صفحات 25-12 برگشت به فهرست نسخه ها
مقایسه اثربخشی «گروه درمانی مبتنی برشفقت» و «واقعیت درمانی گروهی» بر تعامل والد-کودک در مادران دارای فرزند درخودمانده
کیمیا پیغان ، آدیس کراسکیان موجمباری ، مرجان حسین زاده تقوایی ، پریسا پیوندی
دانشگاه ازاد اسلامی ، aadiskraskian@yahoo.com
چکیده:   (1007 مشاهده)
مقدمه: خانواده‌های کودکان "درخودمانده" به شدت تحت تأثیر عوامل گوناگون بر تعامل والد-کودک هستند. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی "گروه درمانی مبتنی برشفقت" و "واقعیت درمانی گروهی" بر تعامل والد-کودک در مادران دارای فرزند درخودمانده است.
روش کار: روش پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و 3 ماه بعد پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش، شامل تمام مادران دارای فرزند درخودمانده سطح یک بود که در نیمه دوم سال 1397 به 8 مرکز مشاوره و روان درمانی کودکان درخودمانده در شهر تهران مراجعه کرده بودند. مراکز به روش در دسترس انتخاب شدند. از میان آن ها 45 تن به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به روش تصادفی و با قرعه کشی در 2 گروه مداخله و 1 گروه کنترل قرار گرفت. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه جمعیت شناختی، "مقیاس رابطه والد- کودک" (Child-Parent Relationship Scale) بود. روایی محتوای ابزار به روش کیفی و پایایی به روش همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفا کرونباخ اندازه گیری شد. پس از اجرای 8 جلسه90 دقیقه ای"گروه درمانی مبتنی برشفقت" و "واقعیت درمانی گروهی" برای گروه های مداخله، داده ها در نرم افزار اس پی اس اس نسخه 24 تحلیل شد. 
یافته ها: "گروه درمانی مبتنی برشفقت" و "واقعیت درمانی گروهی" در تعامل والد-کودک در مادران دارای فرزند درخودمانده  اثربخش بودند (P<0/01). بین اثربخشی بر زیر مقیاس نزدیکی و نمره کلی رابطه والد- کودک تفاوت وجود داشت (P<0/01).
نتیجه گیری: "گروه درمانی مبتنی برشفقت" و "واقعیت درمانی گروهی" بر تعامل والد-کودک در مادران دارای فرزند درخودمانده اثربخش بودند. پیشنهاد می شود، درمانگران از "گروه درمانی مبتنی برشفقت" و "واقعیت درمانی گروهی" را برای تقویت و اصلاح رابطه والد-کودک، کودکان در خودمانده استفاده نمایند.
 
واژه‌های کلیدی: درخودمانده، درمان مبتنی بر شفقت، واقعیت درمانی، مادران، والد- کودک.
متن کامل [PDF 304 kb]   (584 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: مدیریت سلامت
دریافت: 1400/6/11 | پذیرش: 1401/5/19 | انتشار: 1401/8/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA



XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Peyghan K, Kraskian A, Hosseinzadeh M, Peyvandi P. Comparison of the Effectiveness of “Compassion-Based Group Therapy” and “Group Reality Therapy” on Parent-Child interaction in Mothers with Autistic Children. JHPM 2022; 11 (6) :12-25
URL: http://jhpm.ir/article-1-1436-fa.html

پیغان کیمیا، کراسکیان موجمباری آدیس، حسین زاده تقوایی مرجان، پیوندی پریسا. مقایسه اثربخشی «گروه درمانی مبتنی برشفقت» و «واقعیت درمانی گروهی» بر تعامل والد-کودک در مادران دارای فرزند درخودمانده. فصلنامه مدیریت ارتقای سلامت. 1401; 11 (6) :12-25

URL: http://jhpm.ir/article-1-1436-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 11، شماره 6 - ( آذر و دی 1401 ) برگشت به فهرست نسخه ها
مدیریت ارتقای سلامت  Journal of Health Promotion Management
Persian site map - English site map - Created in 0.05 seconds with 48 queries by YEKTAWEB 4645