:: دوره 10، شماره 3 - ( خرداد و تیر 1400 ) ::
جلد 10 شماره 3 صفحات 149-136 برگشت به فهرست نسخه ها
مقایسه اثربخشی «گروه درمانی شناختی- رفتاری» با «گروه درمانی وجودی» بر روابط مادر- فرزند مادران کودکان استثنائی
نیره غلامی ، عبدالله شفیع آبادی ، محمد محمدی پور
دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران. ، ashafiabady@yahoo.com
چکیده:   (1974 مشاهده)
مقدمه: زندگی برای انسان از راه تعامل و ارتباط ممکن می شود و اصلی ترین منبع ارتباطی برای آدمی والدین هستند. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی "گروه درمانی شناختی -رفتاری" و "گروه درمانی وجودی" بر روابط مادر-  فرزند مادران کودکان استثنائی در سال1398  بود.
روش کار: روش پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی و طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری  بود. جامعه آماری پژوهش شامل همه مادران دارای کودکان استثنائی  شهرستان قرچک در استان تهران بود که دارای کودک مقطع ابتدایی دارای سن 6 الی 12 سال بودند  که براساس آمار  150 تن بودند.  ابزار جمع اوری داده ها پرسشنامه جمعیت شناختی  و "ارزشیابی رابطه مادر- کودک" (Mother-Child Relationship Evaluation) بود. روایی  محتوا به روش کیفی و پایایی به روش همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفا کرونباخ اندازه گیری شد. پیش آزمون بر روی 150 تن "ارزشیابی رابطه مادر- کودک" اجرا  شد. از بین  58 تن از مادرانی که دارای مشکل ارتباطی بودند (معنی نمره کمتر تر از 140 از نمره 240)، 36 تن به صورت تصادفی ساده  انتخاب و در 3 گروه هر کدام 12 تن بصورت تصادفی ساده انتخاب  شدند.  گروه  های مداخله در 8 جلسه 90 دقیقه ای با روش "گروه درمانی شناختی- رفتاری" و "گروه درمانی وجودی" مورد مداخله گروه درمانی  قرار گرفتند. هر سه گروه "ارزشیابی رابطه مادر- کودک"  را بعنوان پیش آزمون، پس آزمون و پس از یک ماه  پیگیری تکمیل کردند. داده ها با نرم افزار اس پی اس اس نسخه 24 تحلیل شدند. 
یافته ها: رابطه مادر - فرزندی در "گروه درمانی شناختی- رفتاری"  و "گروه درمانی وجودی" و کنترل تفاوت وجود دارد. نتایج مقایسه زوجی نشان داد تفاوت نمره بین "گروه درمانی شناختی -رفتاری" بر "رابطه مادر -فرزندی" و گروه کنترل معنادار بود. علاوه بر، این تفاوت نمره "گروه درمانی وجودی" و گروه کنترل نیز معنادار بود (01/0≥P). ولی تفاوت معناداری بین نمره در "گروه درمانی شناختی - رفتاری" و "گروه درمانی وجودی" وجود نداشت. همچنین مقایسه درون گروهی نشانگر پایداری نتایج در طول زمان بود.
نتیجه گیری: "گروه درمانی شناختی- رفتاری"  و "گروه درمانی وجودی" می تواند موجب بهبود روابط مادر- فرزندی درمادران  کودکان استثنائی شود دهد. بنابراین، مشاوران و درمانگران می توانند از روش مذکور برای بهبود روابط مادر- فرزندی استفاده کنند.
 
واژه‌های کلیدی: گروه درمانی، شناختی رفتاری،  درمان وجودی، روابط مادر – فرزندی.
متن کامل [PDF 306 kb]   (1059 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: مدیریت سلامت و رفاه اجتماعی
دریافت: 1400/4/21 | پذیرش: 1400/3/10 | انتشار: 1400/3/10


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 10، شماره 3 - ( خرداد و تیر 1400 ) برگشت به فهرست نسخه ها