دانشیار، گروه مشاوره، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، کردستان، ایران. ، yosefii@gmail.com
چکیده: (502 مشاهده)
مقدمه: فروپاشی خانواده یک موضوع اجتماعی مهم است و طلاق عاطفی عاملی تعیین کننده در این پدیده است. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی "طرحواره درمانی" و "درمان هیجان مدار" بر طلاق عاطفی زوجین بود.
روش کار: روش مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل زوجین مراجعه کننده به کلینیک دلفی شهر تهران با شکایت تعارض های زناشویی در تابستان و پاییز سال 1402، بودند. از میان آن ها 30 تن به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و با گمارش تصادفی و با قرعه کشی در گروه مداخله و گروه کنترل قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه جمعیت شناختی و "پرسشنامه طلاق عاطفی" (Emotional Divorce Questionnaire) بود. روایی محتوای ابزار به روش کیفی و پایایی به روش همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفا کرونباخ اندازه گیری شد. پس از اجرای 12 جلسه "طرحواره درمانی" و 12 جلسه "درمان هیجان مدار" برای گروه های مداخله، داده ها در نرم افزار اس پی اس اس نسخه 24 تحلیل شد.
یافته ها: "طرحواره درمانی" و "درمان هیجان مدار" در گروه های مداخله موجب کاهش طلاق عاطفی نسبت به گروه کنترل شدند (018/0=P). میانگین طلاق عاطفی در طول زمان مطالعه بین گروه "طرحواره درمانی"، "درمان هیجان مدار" و گروه کنترل تفاوت معناداری را نشان داد (001/0=P). میانگین طلاق عاطفی بین گروه "طرحواره درمانی" و "درمان هیجان مدار" تفاوت معناداری را نشان نداد (000/1=P).
نتیجه گیری: "طرحواره درمانی" و "درمان هیجان مدار"، بر طلاق عاطفی در زوجین مؤثر هستند و بین اثربخشی "طرحواره درمانی" و "درمان هیجان مدار" بر طلاق عاطفی تفاوتی وجود ندارد. پیشنهاد میشود 2 روش فوق در برنامههای آموزشی زوجها و خانواده درمانی گنجانده شود.
Mohaddas Pishnamaz E, Yosefi N, Mirzahosseini H. Comparing the Effectiveness "Schema Therapy" and “Emotionally Focused Therapy” on the Emotional Divorce of Couples. JHPM 2025; 14 (1) :92-103 URL: http://jhpm.ir/article-1-1825-fa.html