مقدمه: تنش و تاب آوری از جمله عوامل تاثیرگذار بر عملکرد پرستاران تازه‌کار، به خصوص در شرایط بحران هایی نظیر همه گیری کووید19 بوده  و استفاده صحیح از زمان می تواند در بهبود آن موثر باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر "آموزش مدیریت زمان" بر تنش درک شده و تاب آوری پرستاران تازه‌کار شاغل در بخش های کووید 19 در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد.
روش کار: روش پژوهش حاضر نیمه تجربی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش پرستاران تازه‌کار شاغل در 4 بیمارستان آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مشهد در سال 1401 بود. نمونه شامل 70 تن از پرستاران تازه‌کار بخش های بستری بیماران کووید19بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت جلوگیری از نشر اطلاعات، بخش های محل اشتغال آن ها به‌صورت تصادفی به 2 گروه مداخله و کنترل تقسیم شد. داده ها با پرسشنامه جمعیت شناختی، "مقیاس تنش ادراک شده" (Perceived Stress Scale) و "مقیاس تاب‌آوری کانر و دیویدسون" (Connor and Davidson Resilience Scale) جمع‌آوری گردید. روایی صوری و محتوایی به روش کیفی توسط 7 تن از متخصصین بررسی و درمورد پایایی به مطالعات قبلی اکتفا شد. در گروه مداخله، آموزش مدیریت زمان از طریق تحویل بسته آموزشی شامل کتابچه، فیلم، پمفلت و چارت زمان‌بندی فعالیت‌های پرستاری، با استفاده از منابع معتبر پرستاری، ارائه و انجام گردید و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. 4 هفته بعد از آموزش مدیریت زمان، مجدداً هر دو ابزار در هر 2 گروه مداخله و کنترل تکمیل شد. داده‌ها با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس نسخه 21 تحلیل شد.
یافته ها: در گروه مداخله میانگین تنش از 81/18 به 75/16 کاهش و میانگین تاب‌آوری از 31/85 به 39/91 افزایش یافت و نتایج از نظر آماری معنادار بود (001/0>P) که در گروه کنترل معنا‌دار نبود و به ترتیب (051/0=P) و (178/0=P) به‌دست آمد.
نتیجه گیری: آموزش مدیریت زمان می تواند منجر به کاهش تنش و افزایش تاب‌آوری در پرستاران تازه‌کار شود. لذا پیشنهاد می شود از این مداخله به‌ صورت برنامه توجیهی بدو ورود پرستاران تازه‌کار استفاده شده تا برای شرایط بحران‌هایی نظیر همه‌گیری کووید19 آماده گردند.