گروه تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات ، A.m.safania@gmail.com
چکیده: (2487 مشاهده)
مقدمه: سازمان ها همواره در حال تغییر و تحول است و ادامه حیات آن ها در گرو همین تغییرات است. یکی از مشکلات سازمان ها اینرسی سازمانی است. پژوهش حاضر با هدف تعیین همبستگی تنبلی سازمانی با عملکرد سازمانی و نقش میانجی گری اینرسی سازمانی در کارکنان وزارت ورزش و جوانان انجام شد.
روش کار: مطالعه حاضر توصیفی-همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر تمامی کارکنان وزارت ورزش و جوانان بود که تعداد آن ها 831 تن اعلام گردید. از بین آن ها تعداد 268 تن به صورت در دسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب گردید. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه جمعیت شناختی، "پرسشنامه تنبلی سازمانی" (Organizational Laziness Questionnaire) "پرسشنامه عملکرد سازمانی"(Organizational Performance Questionnaire) و "پرسشنامه اینرسی سازمانی"(Organizational Inertia Questionnaire)، بود. روایی ابزارها به روش روایی صوری، نسبت روایی محتوا ، شاخص روایی محتوا و روایی سازه به روش تحلیل عاملی تائیدی، روایی همگرا و واگرا مورد بررسی قرار گرفت. همچنین پایایی ترکیبی و پایایی به روش همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفا کرونباخ ابزارها نیز بررسی و تائید شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهای لیزرل 8، اس پی اس اس 24 و پی ال اس نسخه 3.2.2 انجام شد.
یافته ها: تنبلی سازمانی به صورت مستقیم با عملکرد سازمانی کارکنان وزارت ورزش و جوانان همبستگی منفی دارد (۹۰۸/11 =Z value؛ ۹۶/۱
نتیجه گیری: تنبلی سازمانی به صورت مستقیم با عملکرد سازمانی کارکنان وزارت ورزش و جوانان همبستگی منفی دارد. اینرسی سازمانی به صورت میانجی در همبستگی تنبلی سازمانی با اینرسی سازمانی نقش دارد. پیشنهاد می شود مدیران وزارت ورزش و جوانان، با برنامه ریزی برای کاهش تنبلی و اینرسی سازمانی عملکرد سازمانی کارکنان حود را افزایش دهند.
Hasannejad R, Safania A M, Afarinesh khaki A. Correlation of Organizational Laziness with Organizational Performance Mediated by Organizational Inertia in the Staff of the Ministry of Sports and Youth. JHPM 2022; 11 (1) :72-84 URL: http://jhpm.ir/article-1-1438-fa.html
حسن نژاد رضا، صفانیا علی محمد، آفرینش خاکی اکبر. همبستگی تنبلی سازمانی با عملکرد سازمانی با میانجی گری اینرسی سازمانی در کارکنان وزارت ورزش و جوانان. فصلنامه مدیریت ارتقای سلامت. 1400; 11 (1) :72-84