دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر ، ghamari.m@abhariau.ac.ir
چکیده: (3495 مشاهده)
مقدمه: شادی یکی از نیازهای روانی بشر و یکی از مسائل مهم و تأثیر گذار در زندگی است. هدف پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش گروهی "درمان کیفیت زندگی" برشادکامی معلمان زن انجام شد.
روش کار: این پژوهش به روش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون – پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش همه معلمان زن متأهل و شاغل در شهر ابهر در سال تحصیلی 97- 96 بودند. از میان آنها 30 تن با روش نمونه گیری تصادفی منظم انتخاب و بطور تصادفی در دو گروه مساوی جایگزین شدند. دادهها با "پرسشنامه شادکامی آکسفورد" Oxford Happiness Questionnaire) ) جمع آوری شد. روایی محتوا و پایایی پرسشنامه به روش آلفای کرونباخ اندازه گیری شد. گروه مداخله در هشت جلسه 90 دقیقهای با "درمان کیفیت زندگی" آموزش دیدند. را بعنوان پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری تکمیل کردند. دادهها با اس پی اس اس نسخه 24 تحلیل شدند.
یافتهها: در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری بین گروههای مداخله و گواه در مؤلفه رضایت از زندگی (67/5=F،01/0>P)، خلق مثبت (46/5=F،01/0>P)، سلامتی (92/8=F،01/0>P)، کارآمدی (15/10=F،01/0>P)، عزت نفس (21/7=F،01/0>P)، نمره کل شادکامی (09/14=F،01/0>P) تفاوت معنی داری وجود داشت.
نتیجهگیری: "درمان کیفیت زندگی" باعث افزایش مؤلفههای شادکامی معلمان زن شد و این افزایش در طی زمان پایدار بود. بنابراین، پیشنهاد میشود مشاوران و درمانگران میتوانند از روش مذکور برای افزایش شادکامی استفاده کنند.
elahifar H, ghamari M, Zahrakar K. The Effectiveness of Group Training "Quality of Life Therapy" on Female Teachers' Happiness. JHPM 2019; 8 (5) :56-62 URL: http://jhpm.ir/article-1-1060-fa.html
الهی فر حسن، قمری محمد، زهراکار کیانوش. اثربخشی آموزش گروهی"درمان کیفیت زندگی" بر شادکامی معلمان زن. فصلنامه مدیریت ارتقای سلامت. 1398; 8 (5) :56-62