دانشکده علوم انسانی، واحد ابهر، دانشگاه آزاد اسلامی، ابهر، ایران. ، counselor_ghamari@yahoo.com
چکیده: (3500 مشاهده)
مقدمه: از جمله مشاغل حساسی که زنان بدان اشتغال دارند معلمی است و متغیری که می تواند تحت تاثیر اشتغال آن ها قرار گیرد، صمیمیت زناشویی است. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش گروهی "درمان پذیرش و تعهد" بر صمیمیت زناشویی معلمان زن انجام شد.
روش کار: این پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون – پس آزمون – پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش همه معلمان زن متاهل و شاغل شهر ابهر در سال تحصیلی 97-96 بودند. از میان آن ها 30 تن با روش نمونه گیری تصادفی منظم انتخاب و بطور تصادفی در دو گروه مساوی جایگزین شدند. گروه مداخله در هشت جلسه 90 دقیقه ای با روش "درمان پذیرش و تعهد" آموزش دیدند. هر دو گروه "بررسی نیازهای صمیمیت" (Intimacy Needs Survey) را بعنوان پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری تکمیل کردند. روایی پرسشنامه بوسیله مدرسین گروه مشاوره تایید و پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ اندازه گیری شد. داده ها با اس پی اس اس نسخه 24 تحلیل شدند.
یافتهها: در مرحله پس آزمون و پیگیری بین گروه های مداخله و گواه در مولفه صمیمیت عاطفی(20/12=F ،01/0>P)، صمیمیت روانشناختی (80/11 = F، 01/0 > P)، صمیمیت عقلانی(99/16 = F، 01/0 > P)، صمیمیت جنسی(47/15 = F، 01/0 > P)، صمیمیت بدنی(43/24 = F، 01/0 > P)، صمیمیت معنوی(04/17 = F، 01/0 > P)، صمیمیت زیبایی شناختی(76/17 = F، 01/0 > P)، صمیمیت اجتماعی- تفریحی(39/16 = F، 01/0 > P)، صمیمیت زمانی(92/15 = F، 01/0 > P) تفاوت معنی داری وجود داشت. به عبارت دیگر، آموزش "درمان پذیرش و تعهد" باعث افزایش مولفه های صمیمیت زناشویی معلمان زن شد(01/0P<) و این افزایش در طی زمان پایدار بود.
نتیجه گیری: آموزش "درمان پذیرش و تعهد" می تواند صمیمیت زناشویی در معلمان زن متاهل را افزایش دهد. بنابراین، مشاوران و درمانگران می توانند از روش مذکور برای افزایش صمیمت زناشویی استفاده کنند.
elahifar H, ghamari M, Zahrakar K. The Effectiveness of Group Treatment of “Acceptance and Commitment Therapy (ACT)” on Marital Intimacy of Female Teachers. JHPM 2019; 8 (1) :12-20 URL: http://jhpm.ir/article-1-947-fa.html
الهی فر حسن، قمری محمد، زهراکار کیانوش. اثربخشی آموزش گروهی "درمان پذیرش و تعهد" بر صمیمیت زناشویی معلمان زن. فصلنامه مدیریت ارتقای سلامت. 1397; 8 (1) :12-20