اثربخشی آموزش گروهی"درمان کیفیت زندگی" بر شادکامی معلمان زن
|
حسن الهی فر ، محمد قمری ، کیانوش زهراکار |
دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر ، ghamari.m@abhariau.ac.ir |
|
چکیده: (2867 مشاهده) |
مقدمه: شادی یکی از نیازهای روانی بشر و یکی از مسائل مهم و تأثیر گذار در زندگی است. هدف پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش گروهی "درمان کیفیت زندگی" برشادکامی معلمان زن انجام شد.
روش کار: این پژوهش به روش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون – پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش همه معلمان زن متأهل و شاغل در شهر ابهر در سال تحصیلی 97- 96 بودند. از میان آنها 30 تن با روش نمونه گیری تصادفی منظم انتخاب و بطور تصادفی در دو گروه مساوی جایگزین شدند. دادهها با "پرسشنامه شادکامی آکسفورد" Oxford Happiness Questionnaire) ) جمع آوری شد. روایی محتوا و پایایی پرسشنامه به روش آلفای کرونباخ اندازه گیری شد. گروه مداخله در هشت جلسه 90 دقیقهای با "درمان کیفیت زندگی" آموزش دیدند. را بعنوان پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری تکمیل کردند. دادهها با اس پی اس اس نسخه 24 تحلیل شدند.
یافتهها: در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری بین گروههای مداخله و گواه در مؤلفه رضایت از زندگی (67/5=F،01/0>P)، خلق مثبت (46/5=F،01/0>P)، سلامتی (92/8=F،01/0>P)، کارآمدی (15/10=F،01/0>P)، عزت نفس (21/7=F،01/0>P)، نمره کل شادکامی (09/14=F،01/0>P) تفاوت معنی داری وجود داشت.
نتیجهگیری: "درمان کیفیت زندگی" باعث افزایش مؤلفههای شادکامی معلمان زن شد و این افزایش در طی زمان پایدار بود. بنابراین، پیشنهاد میشود مشاوران و درمانگران میتوانند از روش مذکور برای افزایش شادکامی استفاده کنند.
|
|
واژههای کلیدی: آموزش، درمان کیفیت زندگی، شادکامی |
|
متن کامل [PDF 787 kb]
(1892 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
مدیریت سلامت و رفاه اجتماعی دریافت: 1398/5/21 | انتشار: 1398/7/10
|
|
|
|