چکیده
مقدمه: اجرا و پیگیری منظم امور در بخشهای اورژانس امری حیاتی است. در این بخش باید از هر عامل مخرب مثل تعارض بین پرستاران که بر فعالیتهای بخش اثر منفی دارد، جلوگیری شود . این مطالعه با هدف تعیین همبستگی تعارض پرستاران و هوش هیجانی سرپرستاران بخش اورژانس در مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال ۱۳۹۲ انجام گرفت.
مواد و روش ها: در این مطالعهی توصیفی- همبستگی، ا نتخاب نمونه ها به روش سرشماری بود و از بین ۱۴۳ نفر از سرپرستاران و پرستاران بخش اورژانس مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران، ۱۲۵ پرستار و ۸ سرپرستار (مجموعاً ۱۳۳نفر) در مطالعه شرکت کردند. ابزارهای جمعآوری داده ها شامل "پرسشنامه هوش هیجانی شرینگ" " Schering Emotional Intelligence Questionnaire "(برای سرپرستاران) و "پرسشنامه تعارض شغلی دوبرین" ( Dobrin Job Conflict Questionnaire ) (برای پرستاران) بود. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه ۲۱ تجزیه و تحلیل شد.
یافتهها: میانگین نمره تعارض پرستاران با ۱۳/۴ ± ۲۸/۱۲ از ۱۵ نمره در وضعیت "متوسط" و میانگین نمره هوش هیجانی سرپرستاران با ۸۳/۷ ± ۲۰/۱۱۰ از ۱۶۵ نمره در وضعیت "خوب" قرار داشت. بین هوش هیجانی سرپرستاران و تعارض پرستاران همبستگی معناداری وجود نداشت (۳۴/۰- = r و ۴۱/۰= p ).
نتیجهگیری: بررسی عوامل ایجادکنندهی تعارض بین پرستاران باید در اولویت کاری سرپرستاران بخش اورژانس قرار گیرد. به منظور بهبود عملکرد سرپرستاران، پرستاران و در نهایت کل بخش اورژانس پیشنهاد میگردد نسبت به برگزاری کلاسها یا کارگاههای آموزشی در جهت ارتقاء هوش هیجانی آنان اقدام گردد .