مقدمه: پرستاران به دلیل تماس زیاد با بیماران نقش مهمی در حفظ و ارتقا استانداردهای ایمنی بیماران دارند و شرایط مربوط به محیط کار پرستاران ممکن است که بر میزان عفونت بیمارستانی تاثیرگذار باشد و ایمنی بیماران را به خطر بیاندازد.

هدف: این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین خصوصیات محیط­های کاری پرستاران و عفونت­های بیمارستانی انجام شده است.

روش: این مطالعه توصیفی –همبستگی با شرکت ۳۰۰ پرستار شاغل در بیمارستانهای آموزشی –درمانی شهر تهران انجام شد. برای انتخاب شرکت­کنندگان از روش نمونه گیری طبقه بندی شده استفاده شد. اطلاعات مربوط به شرایط محیط کاری پرستاران توسط پرسشنامه عفونت بیمارستانی سنجیده شد که روایی و پایایی آن به ترتیب با استفاده از روایی محتوا و آلفای کرونباخ (۸۹/۰) تعیین شد. داده­های مربوط به عفونت بیمارستانی نیز از نرم افزار اینیس(INIS) استخراج شد. داده­ها با استفاده از آمار توصیفی و آمار تحلیلی (آزمون همبستگی پیرسون) در محیط نرم افزار spss نسخه ۱۶ مورد تحلیل قرار گرفتند.

یافته­ ها: نتایج نشان داد که میانگین بروز عفونت در بیمارستان های تحت مطالعه، ۴۷/۳ درصد و شایع­ترین عفونت گزارش شده عفونت­های مجاری ادراری بود (۷/۳۹%). آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین هر یک از حیطه های وضعیت محیط­های کاری پرستاران و بروز عفونت­های بیمارستانی رابطه معکوس و معناداری وجود دارد(۰۵/۰>p).

نتیجه ­گیری: در این مطالعه مشخص شد که بین شرایط کاری پرستاران و بروز عفونت های بیمارستانی رابطه معکوس و معنی داری وجود دارد لذا یکی از مهمترین راهکارهای موثر در کاهش عفونت های بیمارستانی و ارتقای ایمنی بیماران، اصلاح و بهبود وضعیت کاری پرسنل درمانی خصوصاً پرستاران می­باشد.