پریسا آقاگدی، محسن گل پرور، اصغر آقایی،
دوره ۷، شماره ۵ - ( ۸-۱۳۹۷ )
چکیده
مقدمه: یکی از حوزه‌هایی که زنان آسیب دیده از پیمان‌شکنی همسر نیازمند یاری‌رسانی به سلامتی خود هستند، تقویت توانایی بخشش بین فردی است. این پژوهش با هدف تعیین تأثیر"درمان ذهن‌آگاهی بخشش محور" و "درمان هیجان‌مدار" بر بخشش در زنان آسیب دیده از پیمان‌شکنی همسر اجرا شد.
روش کار: روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی وسه گروهی دو مرحله‌ای (پیش آزمون و پس آزمون) بود. جامعه آماری پژوهش زنان آسیب دیده از پیمان‌شکنی همسردر شهر اصفهان بودند، که از میان آن‌ها ۴۵ نفر به صورت هدفمند مبتنی بر ملاک‌های ورود و خروج انتخاب و به‌طور تصادفی در دوگروه آزمایش (۱۵ نفر برای هر گروه) و گروه کنترل (۱۵ نفر) گمارده شدند. برای سنجش متغیرهای پژوهش در مراحل پیش‌آزمون و پس‌آزمون از"مقیاسبخشش" (FS: Forgiveness Scale) استفاده شد. گروه "درمان ذهن‌آگاهی بخشش‌محور" به مدت ۱۱ جلسه و "گروه درمان هیجان‌مدار" به مدت ۹ جلسه تحت درمان قرار گرفته و گروه کنترل هیچگونه درمانی دریافت نکردند. داده‌ها با نرم افزار اس پی اس اس نسخه ۲۰ تحلیل شد.
یافته‌ها: بخشودگی و دو مؤلفه آن (فقدان احساسات منفی و وجود احساسات مثبت) بین گروه‌های آزمایش با گروه کنترل در مرحله پس‌آزمون دارای تفاوت معناداری (۰۱/۰ > P) بود. اما بین دو گروه "درمان ذهن آگاهی بخشش محور" و "درمان هیجان مدار" با یکدیگر تفاوت معناداری وجود نداشت.
نتیجه گیری: "درمان ذهن آگاهی بخشش محور" و "درمان هیجان مدار" روش‌های موفقی برای ارتقاء بخشش در زنان آسیب دیده از پیمان شکنی همسر می‌باشند. لذا پیشنهاد می‌شود این دو درمان برای افزایش بخشش و رفع مشکلات روانشناختی در این گروه از زنان بکار رود.
