---

مقدمه: زنان به‌طور متوسط یک‌سوم عمر خود را در دوران یائسگی می‌گذرانند، این حالت با توجه به مشکلات همراه احساس خوب بودن را مختل می‌کند. این مطالعه باهدف تعیین اثر "درمان شناختی رفتاری" به شیوه گروهی بر میزان اضطراب و تاب‌آوری روانی زنان یائسه انجام شد.

روش کار: این پژوهش به روش نیمه آزمایشی در یک طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه این پژوهش شامل کلیه زنان یائسه مراجعه‌کننده به مطب‌های زنان و زایمان شهر رامسر در بهار ۱۳۹۴ بودند. از میان آن‌ها ۳۲ زن که مطابق با معیارهای ورود و خروج مطالعه بودند، انتخاب و به شیوه تصادفی ساده در دو گروه ۱۶ نفری (مداخله و کنترل) قرار گرفتند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، "سیاهه اضطراب بک"(Beck anxiety inventory) و "مقیاس تاب‌آوری کانر و دیویدسون" (Connor-Davidson resilience scale)  بود. در این مطالعه روایی صوری و محتوایی توسط ۷ تن از متخصصین و پایایی به روش آلفای کرونباخ تائید گردید. گروه آزمایش طی ۸ جلسه تحت درمان شناختی رفتاری قرار گرفتند. داده‌ها با نرم‌افزار اس پی اس اس نسخه ۱۹ تحلیل شد.

یافته‌ها: درمان شناختی رفتاری به شیوه گروهی باعث کاهش اضطراب (۱۵۲/۰۲۹= F و ۰/۰۱ > P) و افزایش تاب‌آوری روانی (۱۰۶/۶۶۸= F و ۰/۰۱ > P). در زنان در گروه آزمایش شد درحالی‌که در گروه کنترل تأثیر معنی‌داری نداشت.

نتیجه گیری: درمان شناختی رفتاری به شیوه گروهی یک روش موفق برای کاهش اضطراب و افزایش تاب‌آوری روانی در زنان یائسه است. لذا پیشنهاد می‌شود از آن برای کاهش اضطراب و افزایش تاب‌آوری زنان یائسه استفاده شود.

---

مقدمه: سلامت مالی بانک به معنای وضعیت مالی و عملیاتی مطلوب یک بانک، عاملی است که می‌تواند در تداوم کسب و کار بانک نقش قابل توجهی داشته و منجر به تاب‌آوری بانک در برابر بحران‌ها شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین همبستگی سلامت مالی و تداوم کسب و کار بانک‌ با نقش میانجی‌ تاب‌آوری سازمانی انجام گرفت.
روش کار: پژوهش حاضر یک پژوهش توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری، شامل مدیران میانی و عملیاتی بانک آینده به تعداد ۲۶۰ نفر بود که با استفاده فرمول کوکران، ۱۶۰نفر انتخاب شدند. داده ها از ۱۶۰ نفر با استفاده از سه ابزار شامل"سنجه های سلامت سیستم‌های مالی" (Financial Systems Soundness Indicators "پرسشنامه مدیریت تداوم کسب و کار " (Business Continuity Management Questionnaire) و "ابزار اندازه گیری تاب‌آوری سازمانی" (The Organizational Resilience Measurement Tool) جمع آوری شد. پس از ترجمه پرسشنامه ها، روایی ابزارها با استفاده از نسبت روایی محتوا و سازه با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی و پایایی هر سه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ تأیید شد. برای تحلیل داده‌ها از نرم افزار اس پی ا س اس نسخه ۲۲ و اسمارت پی ال اس استفاده گردیده است.
یافته‌ها: سلامت مالی و مولفه‌های آن با تاب‌آوری سازمانی (۱۵/۰ = β، ۰۱/۰ > P) و همچنین با تداوم کسب و کار بانک (۱۶/۰ = β، ۰۱/۰ > P) همبستگی مثبت و معنی‌داری دارد. تاب‌آوری سازمانی و مولفه‌های آن نیز با تداوم کسب و کار (۱۵/۰ = β، ۰۱/۰ > P) همبستگی مثبت و معنی‌دار دارد.
نتیجه گیری: سلامت مالی در صنعت بانکداری با تداوم کسب و کار و میانجی‌گری تاب‌آوری سازمانی همبستگی مثبت و معنادار دارد. پیشنهاد می‌گردد؛ مدیران بانک‌ها برای حفظ تداوم کسب و کار و تاب‌آوری سازمانی، بر اساس یک جریان مستمر، شاخص‌های سلامت مالی را ارتقا دهند.
 

---

مقدمه: دلبستگی شغلی حالت ذهنی مثبت و مرتبط با شغل است. دلبستگی ناایمن، یک شاخص آسیب‌پذیری در رفتار است و موجب سرسختی پایین‌ افراد می‌شود. هدف پژوهش حاضر تعیین همبستگی دلبستگی شغلی و تاب‌آوری با سرسختی کارکنان شبکه بهداشت و درمان شهرستان تکاب بود.
روش کار: روش پژوهش توصیفی -همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه کارکنان شبکه بهداشت و درمان شهرستان تکاب در سال ۱۳۹۸ بود که ۱۷۳ تن از کارکنان با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از "پرسشنامه دلبستگی شغلی" (Job Attachment Questionnaire)، "مقیاس تاب‌آوری کانر -دیویدسون" (CD-RISC: Connor-Davidson Resilience Scale) و "مقیاس سرسختی لانگ و گولت" (Lang and Goulet Hardiness Scale) جمع‌آوری شد. روایی صوری، و پایایی به روش آلفای کرونباخ و آزمون مجدد انجام شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار اس پی اس اس نسخه ۲۶ تحلیل شد.
یافته‌ها: همبستگی دلبستگی شغلی با سرسختی (۰۱/۰>P) و همچنین همبستگی تاب‌آوری با سرسختی (۰۱/۰ >P) مثبت و معنادار بود. همبستگی همه مؤلفه‌های دلبستگی شغلی با سرسختی (۰۵/۰>P)  مثبت و معنادار است. بعلاوه، همبستگی همه مؤلفه‌های تاب‌آوری با سرسختی (۰۵/۰>P) مثبت و معنادار است.
نتیجه‌گیری: دلبستگی شغلی و تاب‌آوری و مؤلفه‌های این دو متغیر با سرسختی کارکنان شبکه بهداشت همبستگی داشت. پیشنهاد می‌شود سازمان در جذب افراد با دلبستگی شغلی و تاب‌آوری زیادی مورد نظر قرار گیرد تا به ترتیب باعث توسعه کاری و رفع مشکلات درون ‌سازمانی گردد.
 

---

مقدمه: کودکان افسرده در مقایسه با کودکان غیرافسرده از نظر سلامت و بهزیستی در وضعیت نامطلوب‌تری قرار دارند و روش‌های بسیاری از جمله نمایش درمانی و آموزش تاب‌آوری برای کاهش مشکلات روانشناختی آن ها وجود دارد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثربخشی نمایش درمانی و آموزش تاب‌آوری بر اضطراب و پرخاشگری کودکان مبتلا به افسردگی انجام شد.
روش کار: این مطالعه نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش دانش‌آموزان پسر مبتلا به افسردگی مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره آموزش‌وپرورش منطقه ۵ و ۶ شهر تهران در سال تحصیلی ۹۹-۱۳۹۸ بودند. نمونه پژوهش ۶۰ تن بودند که با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی در سه گروه (هر گروه ۲۰ تن) جایگزین شدند. گروه‌های مداخله به‌ترتیب ۹ جلسه ۶۰ دقیقه‌ای (هفته‌ای دو جلسه) با روش‌های نمایش درمانی و آموزش تاب‌آوری آموزش دیدند و گروه کنترل در لیست انتظار برای آموزش قرار گرفت. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه جمعیت‌شناختی، "سیاهه افسردگی کودکان" (Children’s Depression Inventory)، "مقیاس اضطراب کودکان اسپنس" (Spence Children’s Anxiety Scale) و "پرسشنامه پرخاشگری" (Aggression Questionnaire) بودند. داده‌های جمع آوری شده در نرم‌افزار اس پی اس اس نسخه ۲۱ تحلیل شد.
یافته‌ها: روش‌های نمایش درمانی و آموزش تاب‌آوری در مقایسه با گروه کنترل باعث کاهش اضطراب کودکان مبتلا به افسردگی شدند (۰۵/۰P<)، اما میان دو روش در کاهش اضطراب آن ها تفاوت معنا‌داری وجود نداشت (۰۵/۰P>). همچنین، نمایش درمانی در مقایسه با آموزش تاب‌آوری و گروه کنترل باعث کاهش پرخاشگری کودکان مبتلا به افسردگی شد (۰۵/۰P<)، اما بین آموزش تاب‌آوری و گروه کنترل در متغیر پرخاشگری تفاوت معنا‌داری وجود نداشت (۰۵/۰P>).
نتیجه‌گیری: نمایش درمانی باعث کاهش هر دو متغیر اضطراب و پرخاشگری در کودکان مبتلا به افسردگی شد، اما آموزش تاب‌آوری فقط باعث کاهش اضطراب آن ها شد. بنابراین، برنامه‌ریزی برای استفاده از روش نمایش درمانی توسط روانشناسان کودک و درمانگران برای بهبود سلامت روانشناختی کودکان مبتلا به افسردگی پیشنهاد می‌شود.

---

مقدمه: ارتقاء بخشش و بهزیستی روان­شناختی کمک زیادی به سازگاری و ارتقاء کیفیت زندگی مادران افراد دارای ملال جنسیتی می­کند. به همین جهت، این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی آموزش تاب­آوری و آموزش روان­شناسی مثبت­نگر بر بهزیستی روان­شناختی و بخشش بین­فردی مادران دارای فرزند مبتلا به ملال جنسیتی اجرا شد.
روش کار: مطالعه از نوع نیمه­آزمایشی با طرح پیش­آزمون، پس­آزمون و پیگیری دو ماهه با گروه کنترل بود. جامعه آماری مادران دارای فرزند مبتلا به اختلال ملال جنسیتی در شهر اصفهان در زمستان ۱۴۰۰ و بهار ۱۴۰۱ بودند، و گروه نمونه ۴۵  نفر از این مادران بودند که به صورت هدفمند انتخاب و سپس به­طور تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل (هر گروه ۱۵ نفر) گمارده شدند. داده­ها از طریق فرم کوتاه مقیاس بهزیستی روان­شناختی ریف و سیاهه بخشش بین­فردی احتشام زاده و همکاران جمع­آوری شد. آموزش تاب­آوری و آموزش روان­شناسی مثبت­نگر هر یک طی ۹ جلسه ۹۵ دقیقه­ای اجرا و گروه کنترل آموزشی دریافت ننمود. داده­ها از طریق روش­های تحلیل خی دو، تحلیل واریانس اندازه­های تکرار شده و آزمون تعقیبی بونفرونی در نرم افزار SPSS نسخه ۲۶  تحلیل شد.
یافته­ ها: نتایج نشان داد که گروه­های آزمایش و کنترل در متغیرهای سن فرزند، سن مادر، تحصیلات مادر و شغل مادر با یکدیگر دارای تفاوت معنادار نیستند (۰۵/۰P). مقایسه گروه ­ها نشان داد دو آموزش از نظر اثربخشی بر بهزیستی روان­شناختی و بخشش بین­فردی دارای تفاوت معنادار نیستند (۰۵/۰ نتیجه ­گیری: نتایج نشان دهنده اثربخشی آموزش تاب­آوری و آموزش روان­شناسی مثبت­نگر بر افزایش بهزیستی روان­شناختی و بخشش بین­فردی مادران افراد دارای ملال جنسیتی بود. بنابراین متخصصان و درمانگران می­توانند از این دو نوع آموزش برای کمک به ارتقاء بهزیستی روان­شناختی و بخشش بین­فردی مادران این افراد استفاده نمایند.

---

است. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی "درمان گروهی ذهن آگاهی" بر تاب‌آوری، کیفیت زندگی و پر فشاری خون در بیماران مبتلا به پرفشاری خون می باشد.
روش کار: روش پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون- پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش، شامل زنان و مردان مراجعه کننده به بیمارستان آتیه تهران با شکایت پرفشاری خون در فصل پاییز و زمستان سال ۱۴۰۱ بودند که از میان آن ها ۳۰ تن به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و با گمارش تصادفی درگروه مداخله و گروه کنترل قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه جمعیت شناختی، "مقیاس تاب آوری کانر دیویدسون"              (Connor-Davidson Resilience Scale)، "پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت" (World Health Organization Quality of Life Questionnaire) و "فشارسنج جیوه ای" (mercury sphygmomanometer) بود. روایی محتوای ابزارها به روش کیفی و پایایی به روش همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفا کرونباخ و پایایی"فشارسنج جیوه ای" به روش بازآزمایی با فاصله زمانی ۳ بار اندازه گیری بر روی بیماران مبتلا به پرفشاری خون اندازه گیری شد. پس از اجرای ۱۰ جلسه "درمان گروهی ذهن آگاهی" برای گروه مداخله، داده ها در  نرم افزار اس پی اس اس نسخه ۲۴ تحلیل شد.
یافته ها: "درمان گروهی ذهن آگاهی" بر تاب‌آوری، کیفیت زندگی و پرفشاری خون در گروه مداخله اثرگذار بود (۰۰۱/۰=P). اثر زمان بر تاب‌آوری، کیفیت زندگی و پر فشاری خون نسبت به مرحله پیش آزمون اثرگذار بود (۰۰۱/۰=P).
نتیجه گیری: "درمان گروهی ذهن آگاهی" در افزایش تاب‌آوری و کیفیت زندگی و کاهش فشارخون بیماران مبتلا به پرفشاری خون اثربخش بود. پیشنهاد می‌شود که در جهت افزایش تاب‌آوری و کیفیت زندگی و کاهش فشار خون بیماران مبتلا به پرفشاری خون، دوره های "درمان گروهی ذهن آگاهی" برای بیماران در کنار درمان های دارویی برگزار شود.