---

مقدمه: مکالمات و گفتگوهای خانوادگی از مهمترین ابزارهای خانواده جهت تقویت انسجام و پیوندهای خانوادگی و نیز            مهارت های خانواده جهت روبرو شدن با مشکلات می باشد. هدف پژوهش حاضر تببین محتوای مکالمات خانواده های تاب آور را در مواجهه با چالش های زندگی است . 
روش کار:  پژوهش حاضر کیفی و به روش پدیدار شناسی می باشد. نمونه ها به  روش نمونه گیری  شامل ۱۵ خانواده از مراجعین به مراکز مشاوره سطح شهر اصفهان واز طریق معرفی مشاوران این مراکز  انتخاب شدند. روش جمع آوری داده ها مصاحبه های نیمه ساختار یافته با سؤالات باز پاسخ بود. برای روایی از روش Lawshe استفاده گردید. برای محاسبه پایایی مصاحبه ها ازروش توافق درون موضوعی دو کدگذار ( ارزیاب) استفاده شد. تحلیل داده ها با روش Colaizzi انجام گرفت.
یافته ها: تحلیل داده ها منجر به استخراج ۳۴ کد اولیه، ۱۱ طبقه  فرعی و ۴ طبقه اصلی گردید. طبقات اصلی استخراج شده با عناوین مکالمات حمایتگرانه، مکالمات تسهیل گرانه، مکالمات  خوش بینانه، و مکالمات راه حل -محور مشخص گردیدند. 
نتیجه گیری: هنگام بروز مشکلات، خانواده های تاب آور از مکالمات حمایتگرانه و تسهیل گرانه، خوش بینانه و راه حل محور استفاده می کنند. پیشنهاد می شود این ۴ نوع مکالمه برای مواجهه مؤثر تر با چالش ها به خانواده ها و والدین آموزش داده شود.