[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
روان پرستاری
AWT IMAGE
..
آموزش پرستاری
AWT IMAGE
..
پژوهش پرستاری
AWT IMAGE
..
سالمندشناسی
AWT IMAGE
AWT IMAGE
..
تحقیقات کیفی
AWT IMAGE
..
سامانه جامع رسانه ها
..
:: جستجو در مقالات منتشر شده ::
۲ نتیجه برای ستاری

سعاد محفوظ پور، بهروز پورآقا، زهرا عابدی، سهیلا ستاری وند،
دوره ۵، شماره ۱ - ( زمستان ۱۳۹۴ )
چکیده

مقدمه: لازمه کنترل هزینه های بیمارستان به عنوان مهمترین واحد عملیاتی نظام بهداشت، آشنایی با مفاهیم اقتصادی نظیر کارایی است. هدف این مطالعه تعیین کارآیی بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- مقایسه ای، برای سنجش کارایی ۱۲بیمارستان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، از روش تحلیل پوششی داده ها استفاده شد. نهاده ها شامل: تعداد پزشک و کارکنان پرستاری (سناریوی ۱) بعلاوه تعداد تخت فعال، میزان گردش تخت (سناریوی۲) بود. ستانده ها نیز شامل: تعداد بیماران ترخیص شده (حالت ۱) و کارکرد اتاق عمل (حالت۲) بود. اطلاعات با استفاده از مستندات موجود در معاونت درمان و "فرم اطلاعات عمومی بیمارستان" (Hospital’s General Information Form)، جمع آوری و با نرم افزار Deep۲,۱ آنالیز شد. یافته ها: کمترین میانگین کارایی فنی در سال ۱۳۹۲، ۰۴۸/۰ و در نیمسال اول ۱۳۹۳، ۱۹۴/۰ بود. بیمارستانهای ۵ و۶ در سال ۱۳۹۲ و بیمارستانهای ۱و۲و۳ در نیمسال اول ۱۳۹۳ بیشترین میزان کارایی (۰۰۰/۱) را داشتند. نتیجه گیری: در بیمارستان هایی که کارایی کمتر از یک داشتند عدم کارایی مربوط به کارایی مقیاس و فنی می باشد. لذا، اصلاح این دو نوع کارایی، موجب کسب کارآیی مطلوب خواهد شد. پیشنهاد می شود بیمارستان های مذکور با بهینه سازی تعداد مازادهای خود، حتی المقدور از مقادیر اولیه نهاده ها کم کنند تا به کارایی مطلوب دست یابند.
نگین فلاحی خشکناب، محمدامین ستاری، محمود بختیاری،
دوره ۱۳، شماره ۱ - ( بهمن و اسفند ۱۴۰۲ )
چکیده

مقدمه: بسیاری از بیماران روانی به علت انگ نسبت به اختلالات روانی و قضاوت شدن از سوی کادر درمان، برای درمان بیماری خود مراجعه نمی کنند. مطالعه حاضر با هدف مقایسه انگ اختلال روان پزشکی به بیماران روان قبل و بعد از دوره کارورزی روان پزشکی در دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی البرز انجام گردید.
روش کار: روش مطالعه حاضر از نوع توصیفی - مقایسه ای است. این مطالعه دربازه زمانی مرداد ماه تا آذر ماه ۱۴۰۲ در بیمارستان امام حسین محمد شهر کرج انجام شده است. نمونه گیری به روش سرشماری انجام شد و ۱۱۸ تن کارورز پزشکی وارد مطالعه شدند. کارورزان در روز اول و آخر بخش روان پزشکی به پرسشنامه جمعیت شناختی و "مقیاس ذهن باز انگ ﻓﺮاﻫﻢ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن مراقبت ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ"  “Opening Mind Stigma Scale for Health Care Providers” پاسخ دادند . روایی و پاپایی به سایر مطالعات اکتفا شده است. داده ها در نرم افزار اس پی ا س اس نسخه ۲۶ تحلیل شد.
یافته ها: میانگین نمره انگ بعد از کارورزی نسبت به قبل از آن کاهش داشت و از نظر آماری این کاهش معنادار بود (P<۰/۰۵). نمره انگ دانشجویان اقا نسبت به دانشجویان خانم ها کمتر بود ولی از نظر آماری معنادار نبود. همبستگی معنادار آماری بین نمره انگ با تعداد راند، کلاس، شرح حال، بستری، ساعت مطالعه و شرکت در درمانگاه یافت نشد (P>۰/۰۵)، اما همبستگی معنادار مستقیم بین نمره انگ و تعداد کشیک وجود داشت (P<۰/۰۵).
نتیجه گیری:  میانگین نمره انگ  بعد از کارورزی  نسبت به قبل از آن کاهش داشت و از نظر آماری این کاهش معنادار بود. پیشنهاد می شود مسئولین دانشگاه علوم پزشکی البرز و معاونت آموزشی بخش روان پزشکی برنامه های آموزشی در رابطه با انگ و نحوه ارتباط و برخورد صحیح با بیماران روان، در دوره های کاراموزی و کارورزی ارائه و تدوین نمایند.
 

صفحه 1 از 1     

مدیریت ارتقای سلامت  Journal of Health Promotion Management
Persian site map - English site map - Created in 0.08 seconds with 38 queries by YEKTAWEB 4700