---

 

مقدمه: دیابت بیماری مزمنی است که پیشگیری از عوارض آن منجر به ارتقاء سطح سلامت مبتلایان می‌شود. نگرش افراد نسبت به رفتارهای پیشگیری کننده تاثیر بسزایی در رفتار آن ها خواهد داشت. مطالعه حاضر با هدف تعیین نگرش بیماران مبتلا به دیابت نوع دو در زمینه رفتارهای پیشگیری کننده از عوارض بیماری انجام شد.

 

مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع توصیفی-همبستگی بود و ۲۰۰ بیمار مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه کننده به "کلینیک دیابت یزد" در سال ۱۳۹۱ به صورت در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه پژوهشگر ساخته "نگرش به رفتار پیشگیری کننده از عوارض دیابت نوع دو" بود. جهت تعیین روایی پرسشنامه از روایی صوری و شاخص روایی محتوا و برای تعیین پایایی ابزار از روش همسانی درونی و آزمون-بازآزمون استفاده گردید. داده‌های جمع‌آوری شده وارد نرم افزار آماری SPSS نسخه ۱۹ گردید.

 

یافته‌ها: نتایج نشان داد که اکثریت واحدهای پژوهش دارای نگرش مثبت نسبت به رفتارهای پیشگیری کننده از عوارض دیابت نوع دو بودند. طول مدت ابتلا به دیابت با نگرش به رفتارهای پیشگیری کننده از عوارض دیابت نوع دو همبستگی معنی‌داری نشان داد (۰۵/۰>p)، اما بین سن و نگرش به رفتارهای پیشگیری کننده، همبستگی معنی داری وجود نداشت.

 

نتیجه‌گیری: همبستگی مثبت بین نگرش به رفتارهای پیشگیری کننده از عوارض دیابت و طول مدت ابتلاء به دیابت نوع دو، می‌تواند راهنمایی جهت سیاستگذاران برای برگزاری برنامه‌های آموزشی برای بیماران جدید مبتلا به دیابت نوع دو باشد. پیشنهاد می شود برنامه های آموزشی رفتارهای پیشگیری کننده از عوارض دیابت نوع دو برای بیماران مبتلا به این بیماری برگزار شود. 

 

---

مقدمه: سبک زندگی ترکیبی از الگوهای رفتاری و عادات فردی در زندگی است و عوامل مختلفی بر سبک زندگی افراد چاق مؤثر است. این مطالعه باهدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر "نظریه انتخاب" بر اصلاح سبک زندگی زنان مبتلابه چاقی انجام‌شده است. مواد و روش‌ها: این مطالعه نیمه تجربی بوده و از بین کلینیک‌های تغذیه شهرستان اردکان در سال ۱۳۹۳، ۳۰ نفر به‌صورت تصادفی در دو گروه ۱۵ نفری مداخله وکنترل بطور کاملا تصادفی انتخاب شدند. پیش آزمون "پرسشنامه سبک زندگی" “Lifestyle Questionnaire” با توجه به روایی و پایایی به روش آلفای کرونباخ تأیید شده، از تمام افراد گرفته شد. جلسات واقعیت درمانی در ۷ جلسه برای آزمودنی‏های گروه مداخله برگزار گردید. در این مدت گروه کنترل درمانی را دریافت نکردند. بعد از اتمام جلسات، بین دو گروه "پرسشنامه سبک زندگی" به عنوان پس آزمون توزیع شد. داده ها به وسیله نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۱ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: در گروه مداخله، میانگین کل پیش آزمون ۰۷/۱۰۵ بود که در پس از آزمون به ۷۳/۱۳۵ افزایش یافت. همچنین نتایج نشان داد: درمان مبتنی بر "نظریه انتخاب" بر اصلاح ابعاد سلامت جسمانی (۰۵/۰