|
کاربرد مدل توام طولی و بقا در بررسی همبستگی کراتینین و عوامل دیگر با بقا پیوند کلیه
|
طاهره عباسی اصل    ، مسعود کریملو ، زهره رستمی ، سمانه حسین زاده |
| دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران ، hosseinzadeh.sam@gmail.com |
|
|
چکیده: (3490 مشاهده) |
مقدمه: پیوند کلیه کاراترین درمان بیماری مرحله نهایی کلیه و بقای پیوند یکی از چالش‌های مهم آن است. سطح نشانگرزیستی کراتینین می‌تواند پیش بینی کننده زمان رد پیوند باشد. هدف این مطالعه تعیین همبستگی کراتینین و عوامل دیگر با بقا پیوند کلیه از طریق مدل توام طولی و بقا می‌باشد.
روش کار: مطالعه به صورت توصیفی-همبستگی و بررسی 165 گیرنده پیوند کلیه بالای 18 سال طی سال‌های 1385 الی 1395 انجام شده است. اطلاعات از پرونده بیمار در بیمارستان و نزد متخصص کلیه و مجاری ادرار جمع آوری گردید. کراتینین در مدت درمان بعد از عمل و فاصله زمانی بین جراحی تا رد پیوند به ترتیب به عنوان پاسخ‌های طولی و بقا در مدل وارد شدند. مدل در نرم افزار آماری R برازش شد.
یافته‌ها: همبستگی مثبت و معنی‌داری بین سطح کراتینین و خطر رد پیوند حاصل شد (05/0 > P،7/0 = α). به ازای یک واحد افزایش در کراتینین، خطر رد پیوند حدود دو برابر می‌شود. عوامل مرتبط با افزایش کراتینین عبارتند از دریافت عضو از اهدا کننده مرگ مغزی، داشتن هر یک از سوابق تزریق خون، پیوند کلیه و دیالیز قبل از پیوند (05/0 > P) می‌باشد. همچنین خطر رد پیوند برای گیرندگان کلیه پیوندی از اهدا کنندگان مرگ مغزی حدود 7/2 برابر اهدا کنندگان زنده می‌باشد (05/0 > P).
نتیجه گیری: کاهش سطح کراتینین و انجام پیوند از اهدا کنندگان زنده، خطر رد پیوند را کاهش می‌دهد. پیشنهاد می‌شود سطح کراتینین بیمارانی که شرایطی مثل تزریق خون یا پیوند کلیه و دیالیز قبل از پیوند دارند، مورد توجه بیشتر قرار گرفته و چکاپ ان ها در زمان کوتاه‌تری انجام شود و از داروهایی برای کاهش کراتینین استفاده شود.
|
|
| واژه‌های کلیدی: تزریق خون، اهدا عضو، رد پیوند، پیوند کلیه |
|
|
متن کامل [PDF 739 kb]
(2095 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
مدیریت سلامت
دریافت: 1397/6/14 | انتشار: 1397/8/24
|
|
|
|
|
|
