مقدمه: فعالیت بدنی و ورزش درکاهش نارضایتی از تصویربدنی وشاخص توده بدنی نقش دارد. هدف از این پژوهش، تعیین اثر تمرین ایروبیک بر نگرانی از تصویر ذهنی بدن، بحران هویت و شاخص توده بدن، در دختران نگران از تصویر ذهنی بدن می‌باشد.

روش کار: روش پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون - پس آزمون بود. جامعه آماری شامل همه دختران دانش‌آموز مقطع متوسطه شهر تبریز در سال 1394 بودند، که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و پس از تکمیل " پرسشنامه نگرانی از تصویربدنی (Body Image Concern Inventory) نفر از دانش‌آموزان با نمره بالا در نارضایتی از تصویر بدنی انتخاب، سپس پرسشنامه "اطلاعات شخصی" و "هویت شخصی احمدی" (Ahmadi Personal Identity Questionnaire) که روایی سازه و پایایی آن‌ها در مطالعات پیشین گزارش شده است، در اختیار آنها قرار گرفت. پس از آن به مدت دوازده جلسه در ورزش ایروبیک شرکت کردند. در نهایت پس‌آزمون "هویت شخصی احمدی" و "پرسشنامه نگرانی از تصویربدنی" اجرا شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزاراس‌پی‌اس‌اس نسخه 23، تحلیل شد.

یافته‌ها: بین نمرات پیش آزمون متغییرهای نارضایتی از تصویربدنی، بحران هویت و شاخص توده بدن با نمرات پس آزمون این متغییرها براساس نتایج آزمون t وابسته تفاوت معنی‌داری مشاهده شد (001/0 ≥ P). نمرات پس‌آزمون تصویربدنی (03/0 ≥ P، 3/0 = r) و بحران هویت (02/0 ≥ P، 3/0 = r) با تغییرات شاخص توده بدن همبستگی منفی در سطح معنی‌داری کمتر از 05/0 نشان دادند. نهایتاً به ازای هر واحد تغییر در تغییرات شاخص توده بدن میزان تصویربدنی و بحران هویت هر کدام 3/0- واحد افزایش می‌یابد.

نتیجه گیری: اثر مشارکت در یک دوره فعالیت ورزشی ایروبیک، سبب کاهش شاخص توده بدنی، نگرانی از تصویر بدنی و بحران هویت در میان دانش‌آموزان مورد مطالعه شد. لذا تشویق و افزایش مشارکت دختران در فعالیت ورزشی برای بهبود در هویت و رضایت از تصویر بدنی در سنین نوجوانی پیشنهاد می‌شود.