دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران ، i_rahimian@semnan.ac.ir
چکیده: (12810 مشاهده)
مقدمه: در بین همه گروههای سنی، گروه جوان یکی از پر مخاطره ترین قشرهای جامعه است که افزایش رفتارهای مرتبط با سلامت می تواند از مواجهه این قشر با عوامل مخاطره آمیز بکاهد. هدف از پژوهش حاضر تعیین تأثیر مداخله ارتقای سلامت بر رفتارهای مرتبط با سلامت در دانشجویان بود.
مواد و روش ها: طرح پژوهش از نوع شبه آزمایشی بود. به این منظور تعداد 30 نفر از دانشجویان رشته های روانشناسی، علوم تربیتی و علم اطلاعات و دانش شناسی دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی دانشگاه سمنان به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) تخصیص داده شدند. ابزار جمع آوری داده ها "نیمرخ سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت-2" (Health Promotion Lifestyle Profile-II) بود. در این مطالعه، روایی صوری و محتوایی ابزار توسط 2 متخصص روانشناسی سلامت و 2 متخصص روانسنجی تأیید شد و پایایی به روش همسانی درونی و آزمون-بازآزمون اندازه گیری شد. گروه مداخله 10 جلسه آموزش دریافت کرد. ارزیابی در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری صورت گرفت. دادهها با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس نسخه 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد که مداخله ارتقای سلامت بر بهبود رفتارهای مرتبط با سلامت دانشجویان گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل در پس آزمون (88/9±07/54) و پیگیری (07/8±73/50) نسبت به پیش آزمون (12/13±27/69) از لحاظ معناداری آماری اثربخش بوده است (224/16 =F و 001/0>P). اندازه اثر این تأثیر نیز برابر با 375/0 بود.
نتیجهگیری: مداخلات ارتقای سلامت می توانند با افزایش رفتارهای سالم در دانشجویان، آنها را در برابر رفتارهای مخاطره آمیز سلامت ایمن سازد. پیشنهاد می گردد به منظور کاهش رفتارهای مخاطره آمیز، مداخلات آموزشی ارتقای سلامت به طور منظم و دوره ای توسط مراکز مشاوره دانشجویی ارائه شود.
Saber Shahraki E, Rahimian Boogar I, Najafi M. The effect of health promotion intervention on health-related behaviors in university students. JHPM 2015; 5 (1) :83-93 URL: http://jhpm.ir/article-1-548-fa.html
صابر شهرکی ابراهیم، رحیمیان بوگر اسحق، نجفی محمود. تأثیر مداخله ارتقای سلامت بر رفتارهای مرتبط با سلامت در دانشجویان. فصلنامه مدیریت ارتقای سلامت. 1394; 5 (1) :83-93