مقدمه: عوامل مختلفی بر رضایت شغلی پرستاران تاثیر می گذارد. یکی از مهمترین این عوامل کیفیت زندگی کاری پرستاران است. این مطالعه با هدف تعیین همبستگی کیفیت زندگی کاری و رضایت شغلی در پرستاران شاغل در بیمارستان­های دانشگاه علوم پزشکی کرمان انجام شده است.

مواد و روش­ها: این پژوهش یک مطالعه از نوع توصیفی-همبستگی است که روی 266 نفر از پرستاران بیمارستان­های دانشگاه علوم پزشکی کرمان به روش نمونه گیری تصادفی ساده به تناسب جمعیت پرستاران هر بیمارستان انجام گرفت. پرسشنامه های "رضایت شغلی" “Job Satisfaction” و "کیفیت زندگی کاری پرستاری" “Quality of Nursing Work Life”، پس از تایید روایی محتوا و پایایی به روش بازآزمایی به منظور جمع آوری اطلاعات مورد استفاده قرار گرفتند. اطلاعات حاصل به کمک نرم­افزار SPSS نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته­ها: بین رضایت شغلی پرستاران و ابعاد کیفیت زندگی کاری همبستگی مثبت و معنی­دار وجود دارد (001/0=P). همچنین متغیر کیفیت زندگی کاری پرستاران می تواند بخشی از نمره رضایت شغلی پرستاران شاغل را پیش بینی کند.

نتیجه گیری: با توجه به همبستگی بین رضایت شغلی و کیفیت زندگی کاری پرستاران، بهبود کیفیت زندگی کاری پرستاران از سوی مدیران پرستاری و بیمارستانی می تواند منجر به افزایش رضایت شغلی آنان شود. پیشنهاد می گردد مدیران بیمارستانی ضمن توجه به کیفیت زندگی کاری پرستاران، در جهت ارتقای آن تلاش کنند.