|
ﺍﺛﺮﺑﺨﺸﯽ «درمان کوتاه راه حل -محور» ﺑﺮ صمیمیت زناشویی و خود ارزشمندی احتمالی زﻭﺟﻴﻦ ﻣﺘﻘﺎﺿﯽ ﻃﻼق
|
حسن مخلص    ، اعظم فتاحی اندبیل ، عبدالله شفیع آبادی |
| دانشکده علوم تربیتی و مشاوره، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران ، Azam.fattahi@riau.ir |
|
|
چکیده: (2018 مشاهده) |
مقدمه: طلاق به عنوان یک معضل فردی و اجتماعی رو به افزایش است و تبعات منفی بسیاری را بدنبال دارد. پژوهش حاضر با هدف تعیین ﺍﺛﺮﺑﺨﺸﯽ "درمان کوتاه راه حل - محور" ﺑﺮ صمیمیت زناشویی و خود ارزشمندی احتمالی زﻭﺟﻴﻦ ﻣﺘﻘﺎﺿﯽ ﻃﻼق در سال1397 انجام شد.
روش کار: طرح پژوهش حاضر نیمه مداخله ای با پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری و گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زوجین مراجعه کننده به دادگستری شهرستان خوی در سال 1397 بود که متقاضی طلاق بودند. از این بین 20 زوج انتخاب شده و به حکم قرعه به 2 گروه مساوی (هر گروه 10 زوج) تقسیم شدند. "پرسشنامه جمعیت شناختی"، "پرسشنامه نیازهای صمیمیت زناشویی" (Marital Intimacy Needs Questionnaire) و "مقیاس خودارزشمندی احتمالی" (Contingencies of Self-Worth Scale) برای جمع آوری داده ها استفاده شد. روایی ابزار ها با روایی محتوا به روش کیفی و پایایی به روش همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفا کرونباخ بررسی و تایید شد. 6 جلسه مداخله "درمان کوتاه راه حل محور" به مدت 60 دقیقه برای زوجین گروه مداخله اجرا شد. سپس از هر 2 زوج شرکت کننده در مطالعه خواسته شد تا ابزار ها را تکمیل کردند. داده ها در نرم افزار اس پی اس اس نسخه 21 تحلیل شد.
یافته ها: "درمان کوتاه راه حل محور" بر بهبود صمیمیت زناشویی و خودارزشمندی احتمالی زﻭﺟﻴﻦ ﻣﺘﻘﺎﺿﯽ ﻃﻼق اثربخش است(05/0>P).
نتیجه گیری: "درمان کوتاه راه حل محور" بر بهبود صمیمیت زناشویی و خودارزشمندی احتمالی زﻭﺟﻴﻦ موثر است. پیشنهاد می شود در حوزه زوج درمانی از این مداخله به منظور رفع مشکلات زوجین و ارتقای روابط بین آن ها استفاده کرد.
|
|
| واژه‌های کلیدی: درمان کوتاه راه حل محور، صمیمیت زناشویی، خودارزشمندی احتمالی، ﻃﻼق. |
|
|
متن کامل [PDF 332 kb]
(1703 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
مدیریت سلامت
دریافت: 1399/9/30 | پذیرش: 1399/10/28 | انتشار: 1400/2/10
|
|
|
|
|
|
